Dit artikel komt uit Den of Geek UK.
Het is misschien nog maar zes jaar geleden, maar het voelt lang geleden. Pokemon X en Y waren de eerste afleveringen in de RPG-franchise die op de 3DS werden gelanceerd, met Nintendo's 3D-compatibele handheld-console die in 2011 op de markt kwam. Het vermogen van de handheld om te schakelen tussen een standaard 2D-scherm en batterijverslindende 3D-beelden betekende dat X en Y kon pocketmonsters op een meer gedetailleerde en veelzijdige manier presenteren dan ooit tevoren. Deze games omarmden echt de derde dimensie, en de resulterende beelden legden de lat zo hoog dat veel van de huidige Pokemon sprites lijken erg veel op deze 2013-versies.
De spellen speelden zich af in de regio Kalos, die was gebaseerd op Frankrijk, wat betekent dat spelers hun eerste Pokemon avontuur dat een duidelijk Europees gevoel had (de volgende zal zijn Zwaard en Schild , die zich afspelen in de door het VK geïnspireerde Galar-regio). De Franse invloed betekende dat Kalos vol stond met kastelen en ook gastheer was van de meest visueel indrukwekkende Pokémon-locatie tot nu toe: Lumiose City, een aanpassing van Parijs, compleet met zijn eigen equivalent van de Eiffeltoren (de Prism Tower). Simpel gezegd, Kalos was de meest visueel verbluffende regio die de franchise op dit moment had geproduceerd.
Een nieuw spel starten op Pokémon Y anno 2019 is het eerste wat je opvalt dat de visuals nog helemaal standhouden. Vooral als je in 3D speelt, zien je favoriete beestjes er allemaal geweldig uit en blijft de wereld zelf een van de best gerealiseerde regio's tot nu toe. De eerste keer dat je Lumiose City binnenloopt/rennen/rollerblade, realiseer je je hoe ver de franchise is gekomen: de camera is lager bewogen, de personages zien er groter en echter uit dan voorheen, de scherptediepte is indrukwekkend en het cirkelvormige karakter van de stad is ook een leuke touch.
Een ander leuk ding dat je al vroeg in het spel opmerkt, is dat de medejongeren van je personage niet als rivalen worden opgezet. In plaats daarvan voelen ze zich echte vrienden die elk hun eigen interesses hebben. Sommigen willen tegen je vechten, anderen willen de nieuw toegevoegde Mega Evolution-monteur onderzoeken en Tierno houdt gewoon van dansen. Dit element van de game voelde destijds fris aan, en het ontbreken van een onbeschofte rivaal betekent dat de gemene kant van de game volledig wordt overgelaten aan Team Flare en zijn leider Lysandre, een man met dik haar die de mensheid wil vernietigen.
Lees meer: Hoe Pokemon Red en Blue Pokemon Fever ontstak
De belangrijkste beats van het verhaal zijn redelijk bekend - het huis verlaten, Pokémon vangen en trainen voor Gym-gevechten voordat je uiteindelijk een kwaadaardig team neerhaalt en de Elite Four versla - maar de opwindende nieuwe regio en de visuele upgrades maken de reis de moeite waard. Er zijn echter enkele elementen die het spel een beetje te gemakkelijk maken.
Helemaal in het begin voelt het alsof deze nieuwe game de moeilijkheidsgraad van zijn voorgangers heeft behouden: als je geen vuurstart-Pokémon hebt gekozen, zul je merken dat je een beetje aan het slijpen bent voordat je de eerste sportschool met bug-thema kunt omverwerpen. Als je die eerste sportschool eenmaal hebt verslagen, gebeurt er echter iets belangrijks: als je de stad uitgaat, krijg je een EXP Share-apparaat dat al je party-Pokémon een kleine dosis ervaring geeft elke keer dat je het beest van een vijand verslaat of vang een nieuwe Pokémon.
Het maakt niet uit of je maar één Pokémon in elk gevecht gebruikt, omdat alle andere wezens in je groep hoe dan ook op de achtergrond zullen stijgen. Het resultaat hiervan is dat al je kern-Pokémon behoorlijk krachtig worden na een paar uur spelen - gevechten beginnen gemakkelijk te lijken, en je zou je kunnen afvragen of het de moeite waard is om de EXP Share uit te schakelen om het spel uitdagender te maken. Maar waarschijnlijk niet, want het bouwen van een groep krachtige Pokémon is op zijn eigen manier best leuk. En het feit dat je een starter-Pokémon uit de Kanto-regio kunt kiezen, evenals een nieuwe, zorgt ervoor dat je zonder al te veel moeite een krachtige bemanning met meerdere verschillende specialiteiten kunt bouwen. Het EXP-aandeel is in feite een zegen en een vloek, waarmee je een Pokémon-krachtfantasie kunt beleven zonder al te veel moeite.
Lees meer: Hoe Pokemon Gold en Silver de formule hebben geperfectioneerd
Terwijl je met je team van sterke vechters door het land reist, versla je acht sportscholen en neem je het op tegen Team Flare-bases in overvloed, en bouw je op tot een epische conclusie die compleet wordt met een kleine geschiedenisles over de regio. Al met al is de game prachtig om naar te kijken en maar al te gemakkelijk onder de knie te krijgen. Maar om ons te laten zien hoe groot en mooi een Pokémon-ervaring kan zijn, X en Y hebben nog steeds een speciaal plekje in ons hart.
Wat is er nieuw? Naast de enorme grafische upgrade en de andere presentatiewijzigingen, X en Y introduceerde ook voor het eerst Horde Encounters en Sky Battles. Deze generatie zag ook de toevoeging van Mega Evolution, een tijdelijke upgrade voor geselecteerde wezens, die plaatsvindt tijdens gevechten wanneer het personage van de speler een speciale Mega Stone gebruikt. De minigames in Super Training en de aanraakscherm-ondersteunde beestjesverzorging van Pokémon-Amie waren ook leuke toevoegingen. Ook het type Fairy maakte hier zijn debuut.
Het raarste: Spelers moeten tijdens het spel een vreemd mysterie ontrafelen, wat leidt tot de onthulling dat een 3000 jaar oude kerel genaamd AZ ooit hetzelfde oude wapen gebruikte dat Lysandre nu zoekt. De speler ontmoet AZ in het geheime lab van Team Flare tegen het einde van het spel, en leert dat AZ oorspronkelijk de kracht van een legendarische Pokémon gebruikte om een oorlog te beëindigen en zijn geliefde Floette weer tot leven te brengen. Het is allemaal een beetje veel, om eerlijk te zijn.
Lees meer: Hoe Pokemon Ruby en Sapphire Poke-Mania hebben gered
Leukste beestje: 72 nieuwe Pokémon werden geïntroduceerd in de franchise in X en Y , samen met heel veel nieuwe sprites voor de oude. Van de sympathieke startersopties - Froakie, Fennekin en Chespin - zou onze favoriet Chespin moeten zijn. Dit grasachtige wonder, een kruising tussen een kastanje en een aardeekhoorn, ziet eruit alsof het een hoedje draagt. De op Panda gebaseerde Pancham is ook erg schattig.
Poké-erfenis: De franchise-herdefinieerde visuele revisie van X en Y blijft de basis vormen voor wat een Pokemon game eruit zou moeten zien, en we hebben al gezegd dat de sprites van vandaag niet zo ver verwijderd zijn van de sprites die hier zijn geïntroduceerd. Maar het is niet alleen het uiterlijk van deze games dat indruk maakte.
Fans blijven speculeren over de mysteries van Kalos, bijvoorbeeld met een recente theorie voorspellen dat we de door Frankrijk geïnspireerde Kalos zouden kunnen zien aansluiten op de door het VK geïnspireerde Galar in de post-game voor Pokémon Zwaard en Schild . Kan het gesloten treinstation in X en Y 's Couriway Town huisvest mogelijk een Pokémon-versie van de Eurostar die aansluit bij Zwaard en Schild 's Galar? We zullen gewoon moeten afwachten om erachter te komen, maar het is een opwindende fan-theorie die bewijst dat mensen nog steeds aan Kalos denken.
Het inheemse beestje Greninja dook ook op in de Detective Pikachu film onlangs. Op een minder positieve noot, de beruchte Klefki blijft de mikpuntgrappen onder fans (het lijkt op een sleutelbos). De legendarische wezens Xerneas, Yveltal en Zygarde zijn ook nog steeds populair, en we hopen ze te zien in Pokémon Go spoedig.
Vormveranderende bewegingen in het midden van de strijd, zoals Mega Evolution, zijn ook een terugkerend concept in de franchise geworden. Zwaard en Schild De aankomende Dynamax-monteur is bedoeld als opvolger van Mega Evolution, en Zon en Maan 's krachtige Z-Moves vervulden ook een soortgelijk doel. Met al deze erfenis die voortkomt uit de grote veranderingen, zou je zelfs kunnen stellen dat deze 3D-omarmende generatie diende als een Mega-evolutie voor de franchise zelf.